Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Sosa

Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Mazan

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 06.03.2013r. i 15.04.2013r.

sprawy J. R. (R.)

s. J. i K.

ur. (...) w Z.

oskarżonemu o to, że w okresie od dnia 8 lutego 2009 r. do dnia 8 stycznia 2012 r. w mieszkaniu nr (...)przy ul. (...)w P., rejonu (...), w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści materialnej sprowadził za pośrednictwem sieci Internet i zainstalował na dysku twardym S. (...)o numerze seryjnym (...)i pojemności 500 GB użytkowanego przez siebie komputera marki PC A. (...)nr (...), na dysku twardym S. (...)o numerze seryjnym (...)i pojemności 750 GB użytkowanego przez siebie komputera marki (...)nr (...), na dysku twardym (...)o numerze seryjnym (...) i pojemności 80 GB użytkowanego przez siebie komputera przenośnego marki F. (...)model (...)nr (...)na przenośnym dysku twardym T. (...)o numerze seryjnym (...)i pojemności 500 GB bez gody osoby uprawnionej programy i gry komputerowe w postaci :

- (...)o wartości 33,50 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez (...)z siedzibą w W..

- (...)o wartości 80 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez (...) z siedzibą w W.

- (...)o wartości 80 zł na szkodę U.reprezentowanej przez (...)z siedzibą w W.,

- (...)dwukrotnie (...) (...)o łącznej wartości 1.004 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez Stowarzyszenie (...)z siedzibą w W.,

- (...) o wartości 109 zł na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Stowarzyszenie (...) z siedzibą w W.,

- dwukrotnie „(...)” o łącznej wartości 395,20 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez Agencję (...)z siedzibą w G.,

- trzykrotnie „ A. (...)” o łącznej wartości 9.336 zł na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Agencję (...) z siedzibą w G.,

tj. o przestępstwo z art. 278 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,

I.  uniewinnia oskarżonego J. R. od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku;

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

___________________________________________________________________________

Sygn. akt VIII K 24/13

UZASADNIENIE

Na wstępie dalszych wywodów Sąd Rejonowy zauważa, że postępowanie - po wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10.01.2013r. ws. IV Ka 661/12 – ograniczone zostało do zarzutu pierwszego aktu oskarżenia. Poprzednio bowiem Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 20.09.2012r. uniewinnił J. R. od zarzutu drugiego aktu oskarżenia, a apelację od tego wyroku wywiódł jedynie obrońca oskarżonego, na jego korzyść. Sąd Okręgowy, uchylając pierwszy wyrok Sądu Rejonowego w całości, nie przywołał żądnej z bezwzględnych przyczyn odwoławczych. Dlatego w sprawie nie mógł zapaść kolejny wyrok na niekorzyść oskarżonego odnośnie zarzutu drugiego aktu oskarżenia, w sytuacji gdy ten został już od niego prawomocnie uniewinniony.

Odnośnie czynu opisanego w zarzucie pierwszym aktu oskarżenia, Sąd Rejonowy poczynił w sprawie następujące ustalenia faktyczne:

Oskarżony J. R. w okresie objętym zarzutem, tj. od 08.02.2009r. do 08.01.2012r. zamieszkiwał w P. przy ul. (...) wraz z żoną i dwójką dzieci. Rodzina oskarżonego dysponowała trzema komputerami, w tym:

- (...)nr (...)z dyskiem twardym S. (...)o nr seryjnym (...)i pojemności 500 GB,

- (...)nr (...) z dyskiem twardy S. (...)o nr seryjnym (...)i pojemności 750 GB, oraz

- laptopem marki F. (...)model (...)nr (...)z dyskiem twardym (...) o nr seryjnym (...)i pojemności 80 GB.

We wskazanym powyżej okresie oskarżony oraz jego dzieci skopiowali w wersjach instalacyjnych, bądź zainstalowali gry i programy komputerowe, a w tym:

1.  „(...)” o wartości 33,50 zł, na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez (...)z siedzibą w W.,

2.  (...) o wartości 80 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez (...)z siedzibą w W.,

3.  (...) o wartości 80 zł, na szkodę (...)reprezentowanej przez (...) z siedzibą w W.,

4.  (...) oraz dwukrotnie „(...)” , jak również (...) o łącznej wartości 1.004 zł, na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez Stowarzyszenie (...)z siedzibą w W.,

5.  (...) o wartości 109 zł, na szkodę firmy (...), reprezentowanej przez Stowarzyszenie (...) z siedzibą w W.,

6.  dwukrotnie „(...)” o łącznej wartości 395,20 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez Agencję (...)z siedzibą w G.,

7.  trzykrotnie „(...)” o łącznej wartości 9.336 zł na szkodę firmy (...)reprezentowanej przez Agencję (...)z siedzibą w G..

Spośród ww. gier i programów w wersji instalacyjnej skopiowane zostały: (...)(poz.76 opinii), (...)(poz. 52 i 80), (...)(poz. 64) i (...) (poz. 51, 61 i 78).

Dowody:

- częściowe wyjaśnienia oskarżonego J. R. - k. 187, 197-198, 212, 261-262 i 350-352,

- pisemne i ustne opinie biegłego z zakresu komputerów i informatyki k. 47-86, 271-272, 369,

- protokół przeszukania k. 31-34

- pisma pokrzywdzonych firmy k. 101-104, 113, 119-120, 358, 365, 366-367,

- kserokopia oryginalnych opakowań i płyt gier i programów komputerowych k. 141-181.

Oskarżony nie był dotychczas karany.

Dowód:

- karta karna – k. 326.

J. R.nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, że część programów została pobrana z internetu w celu zapoznania się z nimi. Córka oskarżonego zamierzała rozpocząć edukację w technikum informatycznym. Korzystała wówczas z komputera (...). Według oskarżonego wszelkie wersje, które pobrał były legalne, a część z nich była wersją próbną (trial). Jednocześnie dodatkowo wskazał, że z uwagi na upływ czasu nie był w stanie wskazać, które z programów instalował/pobierał on osobiście, a które córka i syn. Oskarżony nie miał wątpliwości, że gry (...)i (...)na komputerze (...)zainstalował jego sześcioletni wówczas syn. Z dużym prawdopodobieństwem wskazał, że mógł osobiście pobrać program (...)w wersji instalacyjnej. Odnośnie programów niezbędnych córce do nauki oskarżony wyjaśnił, że po wybraniu odpowiedniego oprogramowania, pobrane wersje winien był usunąć z komputerów. Pomimo że tego nie uczynił, nie korzystał z tego oprogramowania.

Zebrany w sprawie materiał dowody nie dał podstaw do pociągnięcia oskarżonego do odpowiedzialności karnej w zakresie omawianego zarzutu aktu oskarżenia. Przede wszystkim z uwagi na okres czasu jaki upłynął od zainstalowania/pobrania programów nie sposób precyzyjnie ustalić, które z programów znalazły się na twardych dyskach poszczególnych komputerów wskutek działania oskarżonego, a które członków jego rodziny. Sam oskarżony w wyjaśnieniach wskazywał na siebie odnośnie wersji instalacyjnej programu (...), ale i tu nie miał całkowitej pewności. Dwie z gier mógł zainstalować jego kilkuletni syn ((...)i (...)). W związku z tym nie sposób czynić kategorycznych ustaleń faktycznych w zakresie osoby sprawcy. Skoro wyłoniły się w tej kwestii wątpliwości, Sąd rozstrzygnął je na korzyść oskarżonego. Wątpliwości te rozciągają się zarówno na ewentualne paserstwo. Oskarżony bowiem mimo że korzystał z komputerów, nie musiał zapoznawać się z zainstalowanym w nich oprogramowaniem.

Niezależnie od powyższego w sprawie niniejszej wyłonił się problem tzw. wersji instalacyjnych oprogramowania, na który uwagę zwrócił Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym. Spośród trzynastu zakwestionowanych przez oskarżyciela programów aż siedem znalazło się na dyskach komputerów właśnie w wersji instalacyjnej. Biegły T. J.wskazywał, że tego typu wersje również podlegają prawnokarnej ochronie (k. 369). Z drugiej strony jeden z pokrzywdzonych – (...)stwierdził, że wersje instalacyjne programów nie powinny znaleźć się na liście zakwestionowanego przez biegłego oprogramowania (k. 365). Mimo tego ostatniego stanowiska sprawa jest oczywista. W zależności od źródła pochodzenia oprogramowania wersja instalacyjna będzie legalna lub nie. W sytuacji, gdy producent udostępnia nieodpłatnie oprogramowanie do ograniczonego w czasie użytkowania (wersja trial), to bieg okresu legalnego użytkowania oprogramowania rozpocznie się z chwilą zainstalowania programu na dysku komputera. Zatem do czasu zainstalowania takiego oprogramowania, przechowywanie pliku „.exe” będzie w pełni legalne. Zgoła inaczej rzecz się przedstawia, gdy oprogramowanie udostępniane jest wyłącznie w wersji odpłatnej (bez opłaty nie można go pobrać w Internecie lub z płyty załączonej do czasopism). W tych przypadkach po dokonaniu zapłaty nabywca otrzymuje produkt i klucz pozwalający na przeprowadzenie instalacji. Uzyskanie produktu z innego źródła jest niemożliwe. W tych sytuacjach posiadanie wersji instalacyjnej będzie nielegalne.

Jak wynika z informacji podmiotów zbiorowego zarządzania prawami autorskimi producentów następujące programy stanowiły wersje schareware’owe, dostępne w czasopismach: (...)(wszystkie wersje), (...)i (...). Odnośnie gry (...)nie odnaleziono informacji o załączeniu jej do któregoś z czasopism. Podczęści gry pojawiły się gazecie (...)(k. 358, 365 i 367).

Omawiane zagadnienia nie mają jednak w realiach niniejszej sprawy większego znaczenia skoro w toku postępowania nie zdołano ustalić w sposób pewny, osoby, która dokonała pobrania/zainstalowania poszczególnych programów.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego, Sąd kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa, stosownie do art. 632 pkt 1 kpk.