Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legnicy

POSTANOWIENIE

L., dnia 08 czerwca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Wioletta Stefanowska

po rozpoznaniu w dniu 08 czerwca 2022 r. w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu upadłościowym K. W. jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej

w przedmiocie ustalenia planu spłaty lub umorzenia zobowiązań

postanawia:

I.  określić, że w planie spłaty upadłego K. W. uczestniczą następujący wierzyciele:

1.  (...) S.A. w O. z kwotą 2 683,56 zł, w tym kwota 2 606,93 zł w kat. II i kwota 76,63 zł w kat. III,

2.  (...) Bank S.A. we W. z kwotą 37 148,40 zł, w tym kwota 35 344,36 zł w kat. II i kwota 1 804,04 zł w kat. III;

II.  ustalić, że upadły nie doprowadził do swojej niewypłacalności oraz istotnie nie zwiększył jej stopnia umyślnie lub na skutek rażącego niedbalstwa,

III.  dokonać podziału funduszy masy upadłości dotyczących upadłego K. W. w taki sposób, że w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się postanowienia ze środków zgromadzonych na rachunku założonym dla celów postępowania upadłościowego w kwocie 4 825,34 zł nastąpi spłata wierzycieli posiadających wierzytelności zgłoszone w kat. II w następujący sposób:

-

(...) S.A. w O. – kwota 325,09 zł,

-

(...) Bank S.A. we W. – kwota 4 500,25 zł,

IV.  umorzyć pozostałą część zobowiązań w kwocie 35 006,62 zł niespłaconych na zasadach określonych w niniejszym postanowieniu oraz wszystkie pozostałe zobowiązania upadłego K. W. powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości, z wyłączeniem zobowiązań określonych w treści art. 491 ²¹ ust. 2 p. u.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 17 maja 2022 r. syndyk masy upadłości w postępowaniu upadłościowym K. W. złożył projekt planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem. Wskazał, że w załączeniu przedkłada również stanowisko 1 wierzyciela.

W projekcie planu spłaty wierzycieli podał, że jego zdaniem w niniejszym postępowaniu plan spłaty możliwy jest jedynie poprzez dokonanie podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli uczestniczących w planie spłaty. W ocenie Syndyka w sprawie zachodzą przesłanki pozwalające Sądowi umorzyć zobowiązania upadłego bez określania w jakim zakresie i okresie, nie dłuższym niż trzydzieści sześć miesięcy, upadły zobowiązany jest spłacać zobowiązania, które w postępowaniu upadłościowym zostałyby uznane na liście wierzytelności w związku z tym, że upadły jest trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat. Wyjaśniał, że upadły nie będzie w stanie realizować planu spłaty wierzycieli w żadnym zakresie w związku z jego stanem zdrowia i podjętym trybem leczenia. Syndyk w sposób szczegółowy opisał sytuację rodzinną, zdrowotną i finansową upadłego.

(...) S.A. w O. wniósł o nieumarzanie zobowiązań oraz ustalenie planu spłaty wierzycieli w kwocie wyższej niż stanowi projekt planu spłaty. Wierzyciel podkreślał, że oddłużenie upadłego odbywać się będzie kosztem jego wierzycieli, dlatego też upadły powinien maksymalnie ograniczyć zaspokajanie potrzeb własnych i rodziny.

T. W., działająca jako pełnomocnik upadłego wyraziła zgodę na proponowany plan spłaty wierzycieli.

Kolejny wierzyciel (...) Bank S.A. we W. oświadczył, że nie wyraża zgody na umorzenie zobowiązań upadłego i wniósł o ustalenie planu spłaty na okres 24 miesięcy w kwocie ustalonej przez Syndyka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Upadły ma 39 lat, ma wykształcenie średnie, zawód wyuczony – technik mechanik, specjalność budowa maszyn. Nie pozostaje w związku małżeńskim, nie posiada dzieci. Nie posiada żadnego majątku.

Po ukończeniu szkoły średniej upadły pracował w wielu zakładach na różnych stanowiskach pracowniczych jako pracownik fizyczny. Ostatnim pracodawcą było Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe (...) Sp. z o.o. w L. (okres zatrudnienia od 18.06.2020 r. do 31.12.2021 r.), gdzie był zatrudniony na stanowisku kucharza. Przerwy w zatrudnieniu spowodowane były przebywaniem upadłego na leczeniu w ośrodkach dla osób uzależnionych w M. oraz w M..

Obecnie od dnia 30 lipca 2021 r. upadły przebywa na leczeniu w Ośrodku (...) w M.. Ośrodek znajduje się w odległości ok. 600 km od miejsca zamieszkania upadłego. Terapia wynika z rozpoznania – zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowanego używaniem wielu narkotyków i innych substancji psychoaktywnych – zespół uzależnienia. Upadły zgłosił się do ośrodka z własnej woli i leczenie odbywa się za jego zgodą. Z opinii terapeuty prowadzącego wynika, że przez okres trwania leczenia upadły nie ma możliwości podjęcia się pracy zarobkowej. Przewidywany termin zakończenia leczenia wyznaczono na marzec 2023 r.

W okresie zatrudnienia upadły pobierał zasiłek chorobowy, który był również wypłacany przez ZUS po ustaniu zatrudnieniu. Orzeczeniem z dnia 9 marca 2022 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, że w związku z rokowaniem odzyskania zdolności do pracy upadłego, istnieją okoliczności uzasadniające ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 3 miesięcy, licząc od daty wyczerpania zasiłku chorobowego tj. w okresie od 17 stycznia 2022 r. do 16 kwietnia 2022 r. w wysokości 90% podstawy wymiaru. Środki upadły przeznaczał na osobiste potrzeby związane z pobytem w ośrodku, które pozostają w dyspozycji ośrodka. Z tytułu potrąceń ze świadczenia rehabilitacyjnego wpłynęła do masy upadłości kwota 3 884,84zł.

W chwili obecnej upadły nie uzyskuje dochodów i nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej. W związku z niezdolnością do pracy złożył kolejny wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego.

Brak jest przesłanek do stwierdzenia, by upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Dowód:

-

sprawozdanie ogólne o stanie masy, k. 35 – 36,

-

spis inwentarza w postepowaniu upadłościowym, k. 37 – 37v,

-

projekt planu spłaty wraz z załącznikami.

W toku postępowania upadłościowego Syndyk otrzymał dwa skuteczne zgłoszenia wierzytelności w łącznej kwocie 39 831,96 zł.

Koszty postępowania zostały pokryte w całości ze środków zgromadzonych w masie upadłości. Na koncie masy po ich pokryciu pozostała kwota 4 825,34 zł.

Dowód:

-

projekt planu spłaty wraz z załącznikami.

Sąd stwierdził, co następuje:

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodziły przesłanki zawarte w art. 491 ¹⁶ ust. 1 ustawy prawo upadłościowe (dalej p.u.)

W myśl art. 491 ¹⁴ ust. 1 ustawy prawo upadłościowe (dalej: p.u.) po upływie terminu do zgłaszania wierzytelności i przeprowadzeniu likwidacji majątku wchodzącego w skład masy upadłości syndyk składa sądowi projekt planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo informację, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 491 ^14a ust. 1 lub art. 491 ¹⁶ ust. 1 lub 2a pu.

Zgodnie z art. 491 ¹⁶ ust. 1 p.u. sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli.

Z kolei art. 491 ¹⁵ ust. 4 stanowi, że sąd nie jest związany stanowiskiem upadłego oraz wierzycieli co do treści planu spłaty wierzycieli. Ustalając plan spłaty wierzycieli, sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe upadłego, konieczność utrzymania upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu oraz ich potrzeby mieszkaniowe, wysokość niezaspokojonych wierzytelności oraz stopień zaspokojenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym.

Zgodnie z art. 491 ^14a ust.1 p.u. sąd wydaje postanowienie o odmowie ustalenia planu spłaty wierzycieli albo umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub warunkowego umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeżeli:

1)  upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień w sposób celowy, w szczególności przez trwonienie części składowych majątku oraz celowe nieregulowanie wymagalnych zobowiązań,

2)  w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości w stosunku do upadłego prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań, chyba że ustalenie planu spłaty wierzycieli lub umorzenie zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub warunkowe umorzenie zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.

Art. 491 ¹⁶ ust. 1 p.u. umożliwia sądowi umorzenie zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. Powołany przepis powinien być jednak stosowany wyjątkowo, wobec osób, które wskutek czynników niezależnych od siebie nie są w stanie dokonywać jakichkolwiek spłat wierzycieli. Niewątpliwie chodzi tu o sytuacje, kiedy wiek, choroba, niedołężność, upośledzenie z jednej strony ograniczają lub eliminują możliwości zarobkowe, a z drugiej strony zwiększają uzasadnione koszty życiowe. Ustalając plan spłaty, sąd powinien kierować się możliwościami zarobkowymi upadłego, a nie jego aktualnymi dochodami. Czynnikiem umożliwiającym ewentualne umorzenie zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty może być ewentualnie fakt, że na utrzymaniu upadłego osiągającego niewielkie dochody są osoby, wobec jakich ciąży na nim obowiązek alimentacyjny. Natomiast aby zastosować art. 491 ¹⁶ ust. 1 p.u. opisane wyżej okoliczności muszą mieć charakter trwały. Oznacza to, że upadły musi być niezdolny do spłat nie tylko w chwili orzekania, ale również w późniejszym okresie. Taka sytuacja zachodzi, gdy ciężka choroba upadłego pozbawia go możliwości zarobkowania, bez rokowań na poprawę w najdłuższym możliwym okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli. Z kolei nie można mówić, że sytuacja upadłego jest „trwała”, gdy w jego życiu wystąpią przejściowe trudności, jak problemy ze znalezieniem pracy czy przejściowe problemy zdrowotne, nawet jeżeli utrzymują się od dłuższego czasu, jeśli z istoty swej nie mają charakteru trwałego.

W postępowaniu upadłościowym K. W. nie przeprowadzono likwidacji majątku, jako że upadły nie posiadał majątku podlegającego likwidacji, a syndyk na zasadzie (...).u. pismem z dnia 17 maja 2022 r. złożył sądowi informację, że zachodzą przesłanki, o których mowa art. 491 ¹⁶ ust. 1.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodziły przesłanki uzasadniające zastosowanie powołanego art. 491 ¹⁶ ust. 1 p.u., przede wszystkim ze względu na sytuację zdrowotną oraz finansową upadłego. Jak wynikało z pisma syndyka obecnie od dnia 30 lipca 2021 r. upadły przebywa na leczeniu w Ośrodku (...) w M.. Ośrodek znajduje się w odległości ok. 600 km od miejsca zamieszkania upadłego. Terapia wynika z rozpoznania – zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowanego używaniem wielu narkotyków i innych substancji psychoaktywnych – zespół uzależnienia. Upadły zgłosił się do ośrodka z własnej woli i leczenie odbywa się za jego zgodą. Co istotne z opinii terapeuty prowadzącego wynika, że przez okres trwania leczenia upadły nie ma możliwości podjęcia się pracy zarobkowej. Z kolei przewidywany termin leczenia wyznaczono na marzec 2023 r. Odnosząc się do sytuacji finansowej upadłego należy wskazać, że w okresie zatrudnienia upadły pobierał zasiłek chorobowy, który był również wypłacany przez ZUS po ustaniu zatrudnienia. Z kolei orzeczeniem z dnia 9 marca 2022 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, że w związku z rokowaniem odzyskania zdolności do pracy upadłego, istnieją okoliczności uzasadniające ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 3 miesięcy, licząc od daty wyczerpania zasiłku chorobowego tj. w okresie od 17 stycznia 2022 r. do 16 kwietnia 2022 r. w wysokości 90% podstawy wymiaru. Środki upadły przeznaczał na osobiste potrzeby związane z pobytem w ośrodku, które pozostają w dyspozycji ośrodka. Z tytułu potrąceń ze świadczenia rehabilitacyjnego wpłynęła do masy upadłości kwota 4 825,34 zł. Jednakże należy pamiętać, że w chwili obecnej upadły nie uzyskuje dochodów i nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej. W związku z niezdolnością do pracy złożył kolejny wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. W tej sytuacji, zwłaszcza biorąc po uwagę konieczność ponoszenia kosztów pobytu w ośrodku należy uznać okoliczności przytoczone przez Syndyka za uzasadnione i przyjąć, że środki pieniężne, którymi będzie ewentualnie dysponował upadły w momencie przyznania mu świadczenia rehabilitacyjnego na kolejny okres pozwolą na zaspokojenie wyłącznie podstawowych potrzeb. Według ustalonego stanu faktycznego upadły nie ma realnej szansy na poprawę swych warunków materialnych, a tym bardziej wzbogacenia się. W ocenie Sądu ewentualne dochody upadłego pozwolą wyłącznie na pokrycie niezbędnych wydatków upadłego, wiążących się ze skromną egzystencją. Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, iż w przedmiotowej sprawie spłaty na poziomie nawet kilkudziesięciu złotych miesięcznie, rozdzielone między wierzycieli nie miałyby dla nich jakiejkolwiek wartości ekonomicznej. Takie działanie skutkowałoby zaś generowaniem nieadekwatnych, dodatkowych kosztów związanych z obsługą ewentualnego planu spłaty wierzycieli. Dodatkowo należy dodać, że ustalenie miesięcznej raty nawet w symbolicznej kwocie bez wystarczającego prawdopodobieństwa, że plan spłaty będzie realizowany, byłoby niehumanitarne i sprzeczne z ideą upadłości konsumenckiej. Zasady doświadczenia życiowego wskazują bowiem, iż sytuacja życiowa i materialna upadłego nie ulegnie gwałtownej i diametralnej poprawie. Działanie takie natomiast doprowadziłoby do niedostatku upadłego, który już w obecnej sytuacji funkcjonuje w zasadzie na granicy ubóstwa. Wielkość spłat dla poszczególnych wierzycieli powinna być wypadkową kwoty, jaką dłużnik jest w stanie miesięcznie przeznaczyć na spłatę wierzycieli. W przypadku jednak upadłego żadna tego typu kalkulacja nie pozwala na przyjęcie, że osiągane przez niego dochody pozwolą zaspokoić wierzycieli, a pozostała kwota pozwoli na zapewnienie kosztów jego utrzymania. Zarówno zatem stan chorobowy upadłego oraz stosunkowo niewielka wartość zobowiązań pozwala przyjąć, że upadły z dość dużą częstotliwością podejmuje leczenie odwykowe trwające po kilka lub kilkanaście miesięcy co oznacza, że jego sytuację można określić jako trwałą niezdolność do wykonywania planu spłaty. W tej sytuacji sąd rozważał jedynie możliwość warunkowego umorzenia zobowiązań na okres 5 lat, ale biorąc pod uwagę karierę zawodową upadłego oraz jego powroty na nałogu ale też chęć leczenia się nie zmienią końcowego efektu w postaci umorzenia zobowiązań.

Jednocześnie Sąd – podobnie jak Syndyk – mając na uwadze powyższe okoliczności uznał, że upadły nie doprowadził do swojej niewypłacalności oraz istotnie nie zwiększył jej stopnia celowo lub na skutek rażącego niedbalstwa.

Zgodnie z art. 491 ¹⁵ ust. 1 pkt 2 pu w postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd dokonuje podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli uczestniczących w planie spłaty, jeżeli w postępowaniu zgromadzono fundusze masy upadłości. Oznacza to, że jeśli w postępowaniu zgromadzono fundusze masy upadłości (czyli uzyskano z likwidacji masy upadłości środki wystarczające nie tylko na pokrycie kosztów postępowania, ale przewyższające te koszty), dokonuje się podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli uczestniczących w planie spłaty. Natomiast, jeśli po pokryciu bieżących kosztów nie pozostały żadne środki lub zgromadzono wyłącznie środki wystarczające na pokrycie kosztów, to wówczas plan spłat nie zawiera elementu planu podziału. W postępowaniu upadłościowym K. W. po pokryciu kosztów postępowania na koncie masy upadłości pozostała kwota 4 825,34 zł, wobec czego orzeczenie w pkt II zawiera rozstrzygnięcie w zakresie podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli co do wierzytelności z kategorii II.

Należy również dodać, że koszty postępowania upadłościowego K. W. zostały pokryte ze środków zgromadzonych w masie upadłości.

Podkreślić również trzeba, że przebieg postępowania nie ujawnił podstaw do jego umorzenia w sankcyjnym trybie z art. 491 ¹⁰ ust. 2 lub 2a p.u., jak i nie zaistniały przesłanki wynikające z art. 491 ^14a ust.1 pu.

Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji postanowienia Sądu.

Mając na względzie powyższe Sąd na podstawie art. 491 ¹⁶ ust. 1 p.u. orzekł jak w pkt IV postanowienia umarzając wszystkie pozostałe zobowiązania upadłego K. W. powstałe przed ogłoszeniem upadłości bez ustalania planu spłaty wierzycieli, z wyłączeniem zobowiązań określonych w treści art. 491 ²¹ ust. 2 p. u.

Na koniec wskazać należy, że zgodnie z art. 491 ¹⁴ ust. 4 p.u. sąd ustala plan spłaty wierzycieli albo w przypadku, o którym mowa w art. 491 ¹⁶ust. 1 lub 2a, umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli lub warunkowo umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli albo wydaje postanowienie, o którym mowa w art. 491 ^14a ust. 1, po przeprowadzeniu rozprawy, jeżeli upadły, syndyk lub wierzyciel złożył wniosek o przeprowadzenie rozprawy. O terminie rozprawy zawiadamia się upadłego i syndyka oraz wierzyciela, który złożył wniosek o przeprowadzenie rozprawy. Oznacza to, że wydanie ww. postanowień wymaga przeprowadzenia rozprawy tylko jeśli upadły, syndyk lub wierzyciel złożył wniosek o przeprowadzenie rozprawy. Natomiast jeżeli takiego wniosku nie było sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym. W niniejszej sprawie nie złożono wniosku o przeprowadzenie rozprawy, wobec czego postanowienie o umorzeniu zobowiązań upadłego wydano na posiedzeniu niejawnym.