Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Renata Mierzwicka
Protokolant:	sekr. sądowy Andrzej Janas

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa S. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda S. M.kwotę 3.099,60 zł (trzy tysiące dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 60/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 01.10.2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.072,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  nakazuje stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w L.) kwotę 1.139,10 zł tytułem nieuiszczonych w sprawie kosztów postępowania.

Sygn. akt VII C 55/13

UZASADNIENIE

Powód S. M. w pozwie wniesionym w dniu19 grudnia 2012 roku a skierowanym przeciwko (...)z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 3.099,60 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 01 października 2012 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że w dniu 25 lutego 2012 roku uległ uszkodzeniu jego samochód- t.j. S. o numerze rejestracyjnym (...). Pozwana jako ubezpieczyciel z tytułu OC sprawy szkody uznała swoja odpowiedzialność za szkodę i przyznała powodowi odszkodowanie nie uznając odszkodowania za wypożyczenie samochodu zastępczego w kwocie 3.099,60 złotych. Powód wskazał, że dochodzona pozwem należność wynika z faktury Vat nr (...) i pozostaje w związku z uszkodzeniem samochodu powoda w wyniku kolizji drogowej. Pozwana zażądała od powoda dostarczenia dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana- (...)z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz o obciążenie powoda poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania strona pozwana wskazała, że powód nie wykazał w żadnej mierze zasadności swojego roszczenia. Powód co prawda przedłożył fakturę Vat nr (...), z której nie wynika jednak jakiego pojazdu ona dotyczy i skąd wzięła się cena netto tego pojazdu oraz liczba dób. Powód w ocenie strony pozwanej nie wykazał konieczności korzystania z pojazdu zastępczego przez wskazany okres. Według strony pozwanej technologiczny czas naprawy pojazdu powoda wynosi 441JC- zgodnie z kosztorysem zakładu naprawczego, który został zweryfikowany przez (...) S.A., co daje około 44 roboczo-godzin, czyli 5,5 dni roboczych, przy czym część prac może być wykonywana jednocześnie, co w rzeczywistości skutkować winno krótszym czasem. W konsekwencji najem 5,5 dni jest niezasadny- nie stanowi bowiem normalnego następstwa zdarzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2012 roku uległ uszkodzeniu samochód powodaS. M.- t.j. S. o numerze rejestracyjnym (...). Powód zgłosił stronie pozwanej szkodę w dniu 28 lutego 2012 roku. Strona pozwana wskazała, powodowi, że szkoda może być likwidowana w warsztacie współpracującym z ubezpieczycielem t.j. (...) z siedzibą w L.. Firma ta współpracuje ze strona powodową w zakresie napraw uszkodzonych samochodów.

Dowód:

- akta szkodowe,

- zeznania świadka W. Ż.-k. 105-106,

- przesłuchanie powoda S. M. k.. 123-124

W okresie od początku marca do dnia 17 maja 2012 roku miesiącu marcu 2012 roku uszkodzony pojazd powoda był naprawiony przez (...) z siedzibą w L.. W dniu 17 maja 2012 roku została wystawiona faktura Vat (...) na kwotę 15.807,06 złotych.

Technologiczny czas naprawy powypadkowej samochodu S. (...) będącego własnością powoda, określony zgodnie z normami operacji naprawczych producenta, w dniu zaistnienia szkody wynosił 7,18 dni roboczych. Czas czynności przygotowawczych niezbędnych do naprawy powypadkowej pojazdu liczony od dnia zaistnienia szkody, który zawiera czynności związane z organizacją procesu naprawy wynosi 12 dni roboczych. Razem okres naprawy powypadkowej samochodu powoda nie powinien być dłuższy niż 19,18 dni roboczych.

Pozwana jako ubezpieczyciel z tytułu OC sprawy szkody uznała swoja odpowiedzialność za szkodę i decyzją z dnia 27 czerwca 2012 roku przyznała powodowi w wysokości 15.807,06 złotych zgodnie z fakturą Vat nr (...) przedstawioną przez powoda w toku postępowania likwidacyjnego. Kwota ta została przekazana przez stronę pozwaną bezpośrednio (...) z siedzibą w L.

Dowód:

- akta szkodowe,

- decyzja z dnia 27 czerwca 2012 roku- k. 4,

- opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego Z. D.- k. 61-66,

- zeznania świadka W. Ż.-k. 105-106,

- przesłuchanie powoda S. M. k. 123-124

Powód w okresie od dnia 12 marca 2014 roku do dnia 27 marca 2012 roku od firmy (...) z siedzibą w L. wynajmował samochód zastępczy. Z tego tytułu poniósł wydatki w wysokości 3.099,60 złotych przy uwzględnieniu stawki 180,00 złotych netto na dobę wypożyczenia auta. W/w kwota została zapłacona firmie wynajmującej pojazd bezpośrednio przez powoda.

Stawka wynajmu samochodu zastępczego odpowiadającego cechom konstrukcyjnym i standardowi wyposażenia samochodu marki S. (...) w regionie zamieszkania powoda wynosi od 143 do 225 złotych brutto. Wysokość stawki uzależniona jest od ilości przejechanych kilometrów w czasie najmu pojazdu.

Dowód:

- akta szkodowe,

- faktura Vat z dnia 27 marca 2012 roku- k.5,

- opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego Z. D.- k. 61-66,

- zeznania świadka W. Ż.-k. 105-106,

- przesłuchanie powodaS. M. k.123-124

Strona pozwana w toku postępowania likwidacyjnego, w tym w następstwie wezwania do zapłaty z dnia 23 sierpnia 2012 roku, nie zwróciła powodowi poniesionych przez niego kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego.

Dowód:

- akta szkodowe,

- decyzja z dnia 27 czerwca 2012 roku- k. 4,

- wezwanie do zapłaty z dnia 23 sierpnia 2012 roku- k. 6,

- zeznania świadka W. Ż.-k. 105-106,

- przesłuchanie powoda S. M. k.. 123-124

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie bezspornym pozostawało, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenia szkodowego z dnia 25 lutego 2012 roku, w następstwie którego uległ uszkodzeniu pojazd powoda. Istota sporu sprowadzała się zatem do ustalenia związku przyczynowego pomiędzy tą szkodą a wynajęciem pojazdu przez powoda w marcu 2012 roku, a także czy poniesione przez powoda koszty wynajęcia pojazdu zastępczego nie są wygórowane. W ocenie bowiem strony pozwanej, wbrew stanowisku powoda, powód nie wykazał w żadnej mierze zasadności swojego roszczenia. Powód w ocenie strony pozwanej nie wykazał konieczności korzystania z pojazdu zastępczego przez wskazany okres. Według strony pozwanej technologiczny czas naprawy pojazdu powoda wynosi 441JC- zgodnie z kosztorysem zakładu naprawczego, który został zweryfikowany przez (...) S.A., co daje około 44 roboczo-godzin, czyli 5,5 dni roboczych, przy czym część prac może być wykonywana jednocześnie, co w rzeczywistości skutkować winno krótszym czasem. W konsekwencji najem 5,5 dni jest niezasadny- nie stanowi bowiem normalnego następstwa zdarzenia.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 2 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Zgodnie z art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, jak podkreślał Sąd Najwyższy, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy (por. np. uzasadnienia wyroku z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl. czy wyroku z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl.).

W ocenie Sądu, strona pozwana w ramach umowy ubezpieczenia ponosi odpowiedzialność za szkodę w postaci kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Zdaniem Sądu, niemożność korzystania przez powoda z samochodu na skutek zdarzenia objętego odpowiedzialnością strony pozwanej stanowi szkodę majątkową, która podlega naprawieniu w ramach zawartej umowy ubezpieczeniowej. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego, nie tylko w sytuacji jego uszkodzenia, ale również zniszczenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Stanowisko takie znalazło również wyraz w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2003 r., IV CKN 1916/00 (jeszcze niepubl.). Sąd ten podkreślił, że za normalne następstwo zniszczenia pojazdu służącego poszkodowanemu do prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać konieczność czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została jeszcze naprawiona. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 roku (IV CK 672/03 LEX nr 146324) za normalne następstwo zniszczenia pojazdu służącego poszkodowanemu do prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać konieczność czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została jeszcze naprawiona. Zgodnie zaś z najnowszym orzecznictwem Sądu Najwyższego, odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 roku, III CZP 5/11, OSNC 2012/3/28). Postulat pełnego odszkodowania przemawia zatem za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych, potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia, z tym że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem, w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 r., IV CK 672/03). Za szkodę można więc uznać tylko koszty niezbędne, rzeczywiście poniesione przez poszkodowanego, którego obciąża ciężar dowodu wysokości szkody.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, zdaniem Sądu, zasadne jest stwierdzenie, że po stronie powoda zachodziła konieczność wynajmu samochodu zastępczego przez okres 14 dni wskazany na fakturze Vat wystawionej w dniu 27 marca 2012 roku. Jak wynika z przedłożonej do akt opinii biegłego technologiczny czas naprawy powypadkowej samochodu S. (...) będącego własnością powoda, określony zgodnie z normami operacji naprawczych producenta, w dniu zaistnienia szkody wynosił 7,18 dni roboczych. Czas czynności przygotowawczych niezbędnych do naprawy powypadkowej pojazdu liczony od dnia zaistnienia szkody, który zawiera czynności związane z organizacją procesu naprawy wynosi 12 dni roboczych. Razem okres naprawy powypadkowej samochodu powoda nie powinien być dłuższy niż 19,18 dni roboczych. W realiach przedmiotowej sprawy naprawa trwała dłużej aniżeli ustalony przez biegłego okres naprawy, lecz powód wynajął pojazd zastępczy w okresie nieprzekraczającym ustalonego przez biegłego czasu naprawy. W konsekwencji co do zasady roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Podobnie należy ocenić żądanie powoda co do wysokości. Z opinii biegłego opiniującego w sprawie wynika że ceny wynajęcia pojazdu zastępczego o standardzie zbliżonym do uszkodzonego pojazdu powoda oscylują w L. i okolicach w granicach od 143 do 225 złotych brutto. Uiszczona cena wynajęcia pojazdu na tle w/w stawek nie jest kwota wygórowaną. Strona pozwana co prawda kwestionowała ustaloną stawkę 180 złotych netto wskazując, że firma wynajmująca pojazd powodowi wynajmuje pojazdu po cenach niższych. W ocenie Sądu stanowisko strony pozwanej nie zostało jednak poparte jakimikolwiek dowodami, zaś wydruki ze strony internetowej tej firmy nie mogą stawić dowodu na okoliczności wskazane przez stronę pozwaną. Nawet jednak gdyby przyjąć za stroną pozwaną, że stawki wynajmu pojazdu zastępczego w marcu 2012 roku były niższe to nie znaczy to, że powód nie zapłacić wynagrodzenia w wysokości wskazanej w treści faktury z 27 marca 2012 roku, jak i że wynagrodzenie to, z przyczyn wskazanych wyżej, było wygórowane. Przyjęcie optyki strony pozwanej pozostawałoby w jaskrawej sprzeczności nie tylko z twierdzeniami powoda, ale i z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadka W. Ż.. Świadek ten potwierdził, że wystawił w dniu 27 marca 2012 roku fakturę Vat na kwotę 3.099,60 złotych, że cena jednostkowa na jeden dzień wynajęcia przez powoda pojazdu T. (...) wynosiła 180 złotych i że cena ta nie była modyfikowana, nie jest to cena z rabatem. Niższe ceny , które mogły obowiązywać w 2012 roku i mogą być stosowane aktualnie według zeznań tego świadka mogą mieć zastosowanie w rozliczeniach firmy wynajmującej z ubezpieczycielami współpracującymi z w/w firmą. W. Ż. współpracuje z stroną pozwaną , ale jedynie w zakresie likwidacji szkód samochodowych. Współpraca nie dotyczy rozliczeń co do wynajęcia pojazdów zastępczych.

Wymaga także wskazania, że choć po stronie powoda zachodzi obowiązek minimalizacji szkody to realizacja tego obowiązku nie może skłaniać do oczekiwania od poszkodowanego podejmowania działań sprzecznych co najmniej z doświadczeniem życiowym. W sytuacji tak minimalnych różnic w cenach rynkowych w/w usług( według zestawienia cen wynajmu przedstawionego przez biegłego a zastosowanego w rozliczeniu powoda) nie można oczekiwać od powoda, by celem mylnie rozumianej minimalizacji szkody, poszukiwał usługodawcy oferującego w niemal identycznej cenie co poprzedni usług związanych z wynajęciem pojazdu. Wymaga tu także dodania, że likwidacja szkody nastąpiła w warsztacie wskazanym przez stronę pozwaną a zatem choćby i z tego względu usprawiedliwione było wynajęcie pojazdu w tej firmie.

W świetle powyższego, w ocenie Sądu, zasadne jest żądanie powoda o zapłatę kwoty 3.099,60 złotych.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., uznając, iż strona pozwana pozostaje w opóźnieniu z zapłatą należności na rzecz powoda co najmniej od dnia 01 października 2012 roku wobec wezwania strony pozwanej do zapłaty dochodzonej pozwem kwoty z dnia 23 sierpnia 2012 roku.

O kosztach procesu poniesionych przez powoda Sąd orzekł na podstawi art. 98 k.p.c. Na zasądzona kwotę 1072 złotych składa się opłata od pozwu w wysokości 155 złotych, koszty zastępstwa prawnego wraz z opłatą skarbową w wysokości łącznie 617 złotych ( zgodnie z §6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu( Dz.U. z 2002 roku Nr 163, poz. 1349) oraz uiszczona przez powoda zaliczka na wynagrodzenie opiniującego w sprawie biegłego w wysokości 300 złotych, łącznie 1072 złotych.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Koszty te to poniesione tymczasowo ze środków budżetowych wydatki na wynagrodzenie dla opiniującego w sprawie biegłego ponad kwotę uiszczonej przez powoda zaliczki, zgodnie z treścią postanowienia z dnia 17 czerwca 2013 roku( 1.439,10 złotych – 300 złotych).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.