Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2014 r.

Sąd Rejonowy w L.VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Aneta Murawska
Protokolant:	sekr. sądowy Mariola Artymowicz

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę zadośćuczynienia

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda A. K. kwotę 4000 zł (słownie: cztery tysiące złotych ) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23.03.2013r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa –Kasa Sądu Rejonowego w L. kwotę 1127,13 zł tytułem nieuiszczonego wpisu od pozwu oraz tytułem zwrotu środków wydatkowanych z budżetu sądu na opinię biegłego neurologa.

Sygn. akt VII C 1276/13

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 17 lipca 2013 roku a skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. powód A. K. wniósł o zasądzenie os strony pozwanej kwoty 4.000 złotych wraz z odsetkami od dnia 23 marca 2012 roku do dnia zapłaty oraz kwoty 550 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 marca 2012 roku do dnia zapłaty oraz o obciążenie pozwanego poniesionymi przez niego kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że w dniu 23 listopada 2012 roku w L. kierujący pojazdem o numerze rejestracyjnym (...) E. M. w wyniku niezachowania ostrożności doprowadził do zderzenia z pojazdem marki D. o numerze rejestracyjnym (...), którym kierował A. R.. W skutek wypadku powód będący pasażerem pojazdu marki F. doznał obrażeń ciała. Sprawca zdarzenia posiadał u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych aktualne na dzień zdarzenia. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi tytułem zadośćuczynienia kwotę 2.000 złotych oraz kwotę 25 złotych tytułem zwrotu kosztów leczenia.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana - (...) S.A. z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa oraz obciążenie powoda poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami postępowania w sprawie wskazując, że w ocenie pozwanego wypłacone w toku postępowania likwidacyjnego świadczenie jest adekwatne do stopnia krzywdy doznanej przez powoda oraz rekompensuje wszelkie koszty związane z leczeniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 listopada 2012 roku w L. kierujący pojazdem o numerze rejestracyjnym (...) E. M. w wyniku niezachowania ostrożności doprowadził do zderzenia z pojazdem marki D. o numerze rejestracyjnym (...), którym kierował A. R.. W skutek wypadku powód A. K. będący pasażerem pojazdu marki F. doznał obrażeń ciała.

Sprawca zdarzenia posiadał u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych aktualne na dzień zdarzenia.

Bezsporne

Po wypadku tego samego dnia z powodu bólów kręgosłupa szyjnego, barku prawego oraz kolana lewego powód udał się do Poradni Chirurgii Ogólnej Szpitala w L.. W wykonanych badaniach rtg kończyn nie znaleziono zmian urazowych. W rth kręgosłupa szyjnego wykazano odprostowanie lordozy, przewężenie przestrzeni międzykręgowej C5-C6-C7 pośrednie objawy sugerujące dyskopatię krążka międzykręgowego, zmiany zwyrodnieniowe. Zalecono noszenie kołnierza Schanza, kontrole w poradni ortopedycznej i POZ. Powód podjął leczenie w POZ. W dniu 29 listopada 2012 roku powód konsultowany był przez lekarza neurologa i ortopedę stwierdzili ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i wzmożenie napięcia mięśni przykręgosłupowych tego odcinka. Powód nosił kołnierz przez 4 tygodnie. Powód przebył leczenie rehabilitacyjne. Z powodu utrzymywania się dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do kończyny górnej prawej oraz parestezji w tej kończynie w dniu 28 lutego 2013 roku powód ponownie był konsultowany w poradni neurologicznej. Lekarz zlecił farmakoterapie wobec stwierdzenia napięcia mięśni przykręgosłupowych skutkujących bolesność uciskową wyrostków kolczystych.

W następstwie zdarzenia szkodowego u powoda wystąpił uraz kręgosłupa szyjnego wraz z objawami zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego co wywołało 2% uszczerbek na zdrowiu. Uszczerbek ten ma charakter długotrwały

W bezpośrednim okresie od przebytego urazu powód mógł odczuwać utrudnienia w spełnianiu obowiązków życia codziennego. Nie mógł wykonywać ciężkich prac fizycznych, nie mógł dźwigać. Nawet czynności związane z samoobsługa z powodu bólu mógł wykonywać ostrożniej oraz w dłuższym czasie. Powód winien prowadzić higieniczny tryb życia, unikać nadmiernego przeciążania kręgosłupa, codziennie wykonywać ćwiczenia zalecone przez rehabilitanta celem wzmocnienia gorsetu mięśniowego. W pewnym stopniu odczuwane przez powoda dolegliwości są wynikiem ujawnionych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa.

Dowód:

- akta szkody,

- opinia biegłego z zakresu neurologii- k. 55-60, k. 110-112

- dokumentacja medyczna powoda- k. 61-67,

W toku postępowania likwidacyjnego, w następstwie zgłoszenia szkody i roszczenia o zapłatę kwoty 10.000 złotych tytułem zadośćuczynienia oraz kwoty 445 złotych tytułem odszkodowania pismem z dnia 10 grudnia 2012 roku oraz z dnia 10 stycznia 2013 roku i z dnia 06 marca 2013 roku , strona pozwana decyzją z dnia 17 grudnia 2012 roku przyznała powodowi kwotę 2.000 złotych tytułem zadośćuczynienia, zaś decyzją z dnia 05 marca 2013 roku przyznała kwotę 25 złotych tytułem odszkodowania.

Dowód:

- akta szkody

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

W sprawie pozostawało bezspornym, że sprawca zdarzenia, któremu powód uległ w dniu 23 listopada 2012 roku był ubezpieczony z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Strona pozwana nie kwestionowała podstawy swojej odpowiedzialności. Istota przedmiotowego sporu sprowadzała się natomiast do ustalenia rozmiaru krzywdy doznanej przez powoda w następstwie wypadku, wysokości doznanego przez niego uszczerbku na zdrowiu oraz wysokości szkody- kosztów leczenia jakie poniósł w związku z wypadkiem.

Zgodnie z treścią art. 445 § 1 k.c. w związku z art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę pojmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne, ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, niemożności uprawiania sportów, działalności naukowej, wyłączenia z normalnego życia itp. Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o „odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę” przyznawana jednorazowo. Przepis ten nie reguluje natomiast pojęcia „odpowiedniej” sumy zadośćuczynienia i pozostawia ją uznaniu Sądu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że Sąd za punkt wyjścia uznał przede wszystkim ustalenie rzeczywistych następstw zdarzenia, jakiemu uległ powód. Od ich skali zależy bowiem wysokość należnego zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma na celu przede wszystkim skompensować niewymierną z natury rzeczy szkodę niemajątkową. Ustalając wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia, Sąd brał pod uwagę szereg okoliczności związanych z następstwami uszkodzenia ciała, jakiego doznał na skutek wypadku. Już sam rodzaj obrażeń, jakich doznał powód w wypadku, związany jest z licznymi dolegliwościami bólowymi. Dolegliwości te powód intensywniej odczuwał bezpośrednio po zdarzeniu wypadkowym, obecnie mają one charakter sporadyczny. Jak wynika z przedłożonej do akt opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii w następstwie zdarzenia szkodowego powód doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 2%. W bezpośrednim okresie od przebytego urazu powód mógł odczuwać utrudnienia w spełnianiu obowiązków życia codziennego. Nie mógł wykonywać ciężkich prac fizycznych, nie mógł dźwigać. Nawet czynności związane z samoobsługa z powodu bólu mógł wykonywać ostrożniej oraz w dłuższym czasie. Powód winien prowadzić higieniczny tryb życia, unikać nadmiernego przeciążania kręgosłupa, codziennie wykonywać ćwiczenia zalecone przez rehabilitanta celem wzmocnienia gorsetu mięśniowego. W pewnym stopniu odczuwane przez powoda dolegliwości są wynikiem ujawnionych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa.

W konsekwencji w ocenie Sądu procedującego w sprawie należne powodowi zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w następstwie zdarzenia szkodowego winno sięgać kwoty 6.000 złotych. Skoro zaś strona pozwana wypłaciła powodowi kwotę 2.000 złotych w toku postępowania likwidacyjnego do zapłaty pozostaje kwota 4.000 złotych, którą to Sąd zasądził w pkt I sentencji wyroku.

Powód nie udowodnił roszczeni o zapłatę odszkodowania w wysokości 550 złotych. Do pozwu nie dołączono rachunków potwierdzających poniesione przez powoda koszty leczenia. Z uwagi na to Sąd przyjął, że przyznane powodowi odszkodowanie w wysokości 25 złotych wyczerpuje w całości to roszczenie powoda. Z tego też względu w pozostałym zakresie dotyczących żądania zasadzenia kwoty 550 złotych powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Od zasądzonego świadczenia powódce należą się również odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 817 § 1 k.c., ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powyższa regulacja winna być rozpatrywana z treścią art. 455 k.c. oraz w poglądem judykatury, a dalej z poglądem przedstawicieli piśmiennictwa w tym zakresie. Wskazuje się, że skoro świadczenie z czynów niedozwolonych, jest świadczeniem bezterminowym, zobowiązany do jego spełnienia, w tym także ubezpieczyciel, winien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W realiach przedmiotowej sprawy na niezwłoczność należy patrzeć przez pryzmat art. 817 § 1 k.c. Z chwilą wezwania do zapłaty (co powoduje przekształcenie zobowiązania bezterminowego w terminowe) oraz z upływem terminu do spełniania świadczenia, w tej sprawie z upływem 30 dni od daty wezwania, dłużnik – tu strona pozwana pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem danego świadczenia. A zatem skoro powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty pismem z dnia 10 grudnia 2012 roku pozwany pozostaje w opóźnieniu z zapłatą zasądzonej kwoty z dniem 11 stycznia 2013 roku. Żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia od dnia 23 marca 2013 roku jest zatem usprawiedliwione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Poniesione przez powoda i rozliczone wyroku koszty procesu to: opłata skarbowa za udzielone pełnomocnictwo- 17 złotych, koszty zastępstwa prawnego- 600 złotych, łącznie 617 złotych.

O kosztach sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa orzeczono na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych. Koszty te to suma wypłaconego opiniującej w sprawie biegłej wynagrodzenia w łącznej wysokości 927,13 złotych oraz opłata sądowa za wniesienie pozwu w wysokości 200 złotych. Powód był bowiem zwolniony z kosztów sądowych niniejszego postępowania w całości. Koszty te to łącznie kwota 1.127,13 złotych

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.