Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2014 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Renata Mierzwicka
Protokolant:	sekr. sądowy Andrzej Janas

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko (...)S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...)S.A. w W. na rzecz powoda K. S. kwotę 2.901,00 zł (dwa tysiące dziewięćset jeden złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 13.03.2012 r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 685,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 89,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

sygn akt VII C 1403/13

UZASADNIENIE

Powód K. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej(...)S.A. w W. kwoty 3.355,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia13.03.2012 r.

W uzasadnieniu podał, że w następstwie kolizji w dniu 11.02.2012 r. uległ uszkodzeniu jego samochód marki F. (...) nr rej. (...) a odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki tego zdarzenia ponosi strona pozwana, u której był ubezpieczony w zakresie OC pojazd sprawcy szkody. Nadto podała, że strona pozwana sporządziła kalkulację naprawy pojazdu, na podstawie której przyznała mu kwotę 3.014,41 zł. Powód nie zgodził się z w/w kalkulacją i dokonał własnej wyceny naprawy przy pomoc systemu (...)’S, z której wynika, że koszt naprawy samochodu powinien wynieść 7.834,57 zł.

Strona pozwana (...)S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Pozwany przyznał, że ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki wypadku z dnia 11.02.2012 r. oraz że z tytułu likwidacji szkody wypłacił stronie powodowej kwotę 4.878,37 zł. Strona pozwana zarzuciła jednocześnie, iż sporządzony przez nią kosztorys uwzględniał maksymalne ceny rynkowe części zamiennych i robocizny zaś kosztorys przedłożony przez powoda, będący dokumentem prywatnym opiera swoją wycenę wyłącznie o ceny oryginalnych części zamiennych producenta.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11.02.2012 r. doszło do kolizji drogowej samochodu F. (...) nr rej. (...) należącego do powoda z innym samochodem, który był sprawcą kolizji i był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej (...) S.A. w W..

Powód zgłosił stronie pozwanej szkodę w dniu 11.02.2012 r.

Strona pozwana na podstawie kosztorysu nr (...) sporządzonego w systemie AUDATEX ustaliła wysokość szkody na kwotę 3.014,41 zł, o czym poinformowała powoda decyzją z dnia 27.02.2012 r. i taką kwotę wypłaciła powodowi (bezsporne).

Całkowity koszt naprawy samochodu powoda netto wyniósł 5.915,99 zł -według kalkulacji w systemie Audatex, przy zastosowaniu cen nowych, oryginalnych części zamiennych i materiałów, ustalonych przez producenta norm czasowych operacji naprawczych, dodatkowych i powiązanych i przy przyjęciu stawki naprawy za roboczogodzinę w wysokości średnich stawek stosowanych w dacie powstania szkody przez renomowane warsztaty naprawcze na terenie L. i okolic tj. w kwocie 100 złotych dla prac blacharsko-mechanicznych oraz prac lakierniczych.

dowód: opinia biegłego L. S. K 85-94

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 KC i nast. sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Szczegóły tej odpowiedzialności są unormowana w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz.1152). Według art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 tej ustawy z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani - na podstawie przepisów prawa cywilnego - do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Odpowiedzialność tą reguluje również ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151).

Zgodnie z treścią art. 436 KC w zw. z art. 435 KC samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 KC zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 KC naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkoda majątkowa jest to różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by istniał gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Chodzi o utratę lub zmniejszenie aktywów bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. Z przepisu art. 361 § 2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody.

Bezspornym jest, iż w wyniku kolizji z dnia 11.02.2012 r. uszkodzeniu uległ samochód powoda zaś podmiotem zobowiązanym do naprawienia szkody jest strona pozwana, którą ze sprawcą szkody łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej oraz to, że powodowi z tego tytułu należy się odszkodowanie. Nie jest też sporne, że strona pozwana wypłaciła powodowi tytułem odszkodowania kwotę 3.014,41 zł.

Sporna między stronami była wysokość należnego odszkodowania ponad tę kwotę. Strona pozwana uważała, że kwota ta wyczerpuje w całości roszczenie powoda, powód natomiast twierdził, że jest ona mocno zaniżona i na tą okoliczność przedłożył kosztorys z systemu (...)’S.

W ocenie Sądu otrzymana przez powoda kwota tytułem odszkodowania nie rekompensuje w pełni doznanej przez niego szkody. Powołany w toku sprawy biegły sądowy z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości pojazdów L. S. ustalił, że łączny koszt naprawy wynosi 5.915,99 zł netto -według kalkulacji w systemie Audatex, przy zastosowaniu cen nowych, oryginalnych części zamiennych i materiałów, ustalonych przez producenta norm czasowych operacji naprawczych, dodatkowych i powiązanych i przy przyjęciu stawki naprawy za roboczogodzinę w wysokości średnich stawek stosowanych w dacie powstania szkody przez renomowane warsztaty naprawcze na terenie L. i okolic tj. w kwocie 100 złotych dla prac blacharsko-mechanicznych oraz prac lakierniczych.

Sąd podziela wyrażony przez biegłego pogląd, że z technicznego punktu widzenia właściwą jakość naprawy pozwalającą na optymalne przywrócenie samochodu do stanu poprzedniego gwarantuje jej wykonanie zgodnie z procedurami i technologią naprawy producenta. W ocenie Sądu biegły prawidłowo przyjął do obliczeń ceny nowych, oryginalnych części zamiennych i materiałów, ustalone przez producenta normy czasowe operacji naprawczych, lakierniczych, dodatkowych i powiązanych oraz stawki naprawy za roboczogodzinę w wysokości średnich stawek stosowanych w dacie powstania szkody przez renomowane warsztaty naprawcze na terenie L. i okolic tj. w kwocie 100 złotych dla prac blacharsko-mechanicznych oraz prac lakierniczych. Nie ulega wątpliwości, iż przywrócenie rzeczy uszkodzonej do stanu poprzedniego polega na doprowadzeniu jej do stanu używalności w takim zakresie jaki istniał przed wyrządzeniem szkody. Jeżeli do osiągnięcia tego celu konieczne jest użycie nowych elementów, to poniesione na nie wydatki wchodzą w skład kosztów naprawienia szkody przez przywrócenie rzeczy do stanu poprzedniego. W konsekwencji powyższe wydatki obciążają osobę odpowiedzialną za szkodę (wyrok SN z dnia 5 listopada 1980 r., III CRN 223/80, OSNC 1981, z. 10, poz. 186). W ocenie Sądu zastosowanie do naprawy samochodu powoda w niniejszej sprawie nowych, oryginalnych części jest uzasadnione. Wskazać nadto należy, że roszczenie o świadczenie należne od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne niezależnie od tego czy naprawa została dokonana (wyrok SN z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00, LEX nr 55515) oraz czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza tą rzecz naprawić (wyrok SN z dnia 7 sierpnia 2003 r., IV CKN 387/01, LEX nr 141410). Poszkodowany nie musi zatem naprawiać pojazdu, może sprzedać go zachowując wypłacone odszkodowanie, może go naprawić tylko częściowo, dokonać naprawy własnoręcznie bądź użyć do naprawy części używanych lub podróbek.

Mając na względzie wartość szkody 5.915,99 zł. netto i kwotę wypłaconą powodowi 3.014,41 zł Sąd uznał, że strona pozwana winna spełnić na rzecz powoda jeszcze kwotę 2.901,00 zł a dalej idące powództwo należało oddalić.

Powodowi od dochodzonego świadczenia należą się również odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 817 § 1 KC ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. 30-dniowy termin do przeprowadzenia pełnej likwidacji szkody upłynął w dniu 12.03.2012 r., stąd od dnia 13.03.2012 r. powód może domagać się zasądzenia odsetek ustawowych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w punktach I-II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Przepis powyższy przewiduje możliwość stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu w razie częściowego tylko uwzględnienia powództwa. W przedmiotowej sprawie powód wygrał w 88%. Mając to na uwadze, Sąd zasądził na rzecz powoda od strony pozwanej kwotę 685,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w pkt III sentencji wyroku. Mając nadto na uwadze art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd orzekł jak w pkt IV sentencji mając na uwadze stosunek w jakim każda ze stron przegrała sprawę.